Dakpanbeschoeiing
In de zuidelijke Vechtstreek, met name tussen Utrecht en Breukelen, ligt over grote lengtes een oeverbeschoeiing bestaande uit gestapelde dakpannen. Deze beschoeiing komt vooral voor langs steile oevers, zoals bij het jaagpad, of bij bruggen etc. Uit onderzoek en navraag is gebleken dat een dergelijke beschoeiing – zeker in dergelijke aantallen – uniek is. Elders in het land komt een dakpanbeschoeiing alleen voor bij steile elementen bij bruggen enz. Het zo talrijk voorkomen is het gevolg van de vele panovens die in het zuidelijke deel van de Vecht hebben gestaan en die hun klei kregen door het aftichelen van de oeverwal. Het grote aantal verwerkte pannen – ruim 4 miljoen ! – is wellicht te verklaren uit het gebruik van veldovens. Bij deze werkwijze is de temperatuurverdeling binnen-buiten van dien aard dat een hoog percentage van de pannen zo krom rekt dat ze niet te gebruiken zijn voor dakbedekking. Deze zgn. ‘vrakke pannen’ werden in de beschoeiing verwerkt. Maar het aantal is dusdanig hoog dat niet uitgesloten kan worden dat de pannen ook voor dit doel gebakken werden.
Door de peilverlaging van de Vecht in de jaren '70 zijn de balken waarop de pannen liggen in contact gekomen met zuurstof en gaan rotten. De meeste dakpanbeschoeiingen staan dan ook nu op instorten.
