Vechtoever

Joan Huydecoper, van het naast Vechtoever gelegen Goudestein, kocht in 1628 het stuk land ‘Den Oever’ . De hofstede die hier stond is later verbouwd tot de huidige buitenplaats. Het gebied rond het huis is halverwege de 17e eeuw afgegraven. Met de zo gewonnen klei werden bakstenen gebakken, waarmee de huizen van de Amsterdamse grachtengordel gebouwd zijn. Ook dakpannen werden hier in de buurt gebakken. Deze werden in de 18e en 19e eeuw vaak gebruikt als oeverbeschoeiing. Op veel plekken is de dakpanbeschoeiing in elkaar gestort, nadat in de jaren '70 het Vechtpeil gelijk werd gezet met dat van het Amsterdam-Rijnkanaal en verlaagd werd, waardoor de balken waaarop de dakpannen rustten in contact kwamen met zuurstof en gingen verrotten. BIj Vechtoever is in 2011 een geheel nieuwe dakpanbeschoeiing aangebracht. Het huis is rond WO II in bezit geweest van het Witte Kruis. Het diende als noodziekenhuis, onderduikadres en tot 1985 als gezinsvervangend tehuis. Bij het huis horen een koetshuis, oranjerie en bijzondere theekoepel uit 1760. Zes corinthische zuilen dragen het dak, waardoor het doet denken aan een tempeltje. 

Boom en Bosch is rond 1675 gebouwd en kwam vijf jaar later in handen van Engel de Ruyter, de zoon van admiraal Michiel de Ruyter. Hij noemde het Ruytervecht. Het huis was in de 18e eeuw beroemd om zijn luxueuze en uitgebreide tuinaanleg, vol beelden, lanen, sterrenbos, fonteinen, grotten en vijvers, cascades, een complete menagerie, perzik en duiven kassen en moestuinen. In de zakgoten in de dak van het huis werd regenwater verzameld dat via leidingen langs het huis fonteinen kon laten spuiten door het hoogteverschil. De toenmalige eigenaar Boendermaker had twee zijvleugels aan het huis gebouwd. Rond 1850 werd de zuidelijke vleugel geheel en de noordelijke vleugel gedeeltelijk afgebroken.  In 1925 kocht de gemeente Breukelen het pand als gemeentehuis. Voorwaarde bij de verkoop was dat een deel van het park  bestemd diende te worden als wandelpark voor het publiek. In 1983/84 is het huis grondig verbouwd, waarbij de zijvleugels weer werden opgetrokken. De tuin is toen ook teruggebracht naar een variatie  op de 17e-eeuwse baroktuin. 

Markt 13, Breukelen

Opvallend is het okergele Valck en Heyning, met haar brede huis en aangebouwde muziekzaal. In 1677 werd door Cornelis Valckenier de grond gekocht voor een huis waaraan hij zijn naam en die van zijn echtgenote, Catharina van Heyningen gaf: Valck en Heining, later vaak als een woord geschreven: Valkenheining. Op deze plek had eerder een hofstede gestaan. Valckenier was o.a. admiraal bij de VOC en burgemeester van Amsterdam. Zijn zoon Jacob, die na hem het huis bewoonde, was schepen van deze stad. Hij liet de theekoepel bouwen, mogelijk naar ontwerp van Daniel Marot. In de linker voorkamer is fraai met bloemen beschilderd behang aangebracht, dat de eigenaresse zelf heeft gemaakt naar een 18^e-eeuws voorbeeld. 

In de loop der tijd is het grondgebied van het huis uitgebreid door de tuinen van ernaast gelegen en afgebroken buitens aan te kopen. Aan de zuidzijde is een muziekkamer te zien. Deze ruimte was eens een koetshuis met stal en een personeelswoning. Deze ruimte wordt verhuurd voor ontvangsten.