Doornburgh

Huys te Nigtevecht stond op een eilandje, de Nes, dat in 1625 is ontstaan door het afsnijden van een oude Vechtarm om de doorvaart over de Vecht te bevorderen. Dit eilandje werd in 1633 gekocht door de Amsterdammer Pieter Reaal, naar wie het eiland ‘Realeneiland’ werd genoemd. Zijn kleinzoon bouwde hier in 1687-88 een prachtige buitenplaats, die hij Huys te Nigtevecht doopte. Het was een heel bijzonder en modern huis met als een van de eerste huizen langs de Vecht een drievoudige uitgebouwde koepelzaal. In 1827 is dit huis gesloopt. Het eiland verdween door zandwinning in de jaren 1930, er resten nog de randen: groepjes bomen onder meer ooievaars nestelen. Het natuurgebied is sinds 1982 eigendom van Natuurmonumenten.

Boom en Bosch is rond 1675 gebouwd en kwam vijf jaar later in handen van Engel de Ruyter, de zoon van admiraal Michiel de Ruyter. Hij noemde het Ruytervecht. Het huis was in de 18e eeuw beroemd om zijn luxueuze en uitgebreide tuinaanleg, vol beelden, lanen, sterrenbos, fonteinen, grotten en vijvers, cascades, een complete menagerie, perzik en duiven kassen en moestuinen. In de zakgoten in de dak van het huis werd regenwater verzameld dat via leidingen langs het huis fonteinen kon laten spuiten door het hoogteverschil. De toenmalige eigenaar Boendermaker had twee zijvleugels aan het huis gebouwd. Rond 1850 werd de zuidelijke vleugel geheel en de noordelijke vleugel gedeeltelijk afgebroken.  In 1925 kocht de gemeente Breukelen het pand als gemeentehuis. Voorwaarde bij de verkoop was dat een deel van het park  bestemd diende te worden als wandelpark voor het publiek. In 1983/84 is het huis grondig verbouwd, waarbij de zijvleugels weer werden opgetrokken. De tuin is toen ook teruggebracht naar een variatie  op de 17e-eeuwse baroktuin. 

Markt 13, Breukelen

De plek waar Vreedenhorst staat was al in de 13e eeuw bebouwd. Het huidige huis dateert uit ca. 1650, maar de gewelfde kelders zijn veel ouder! Het is een eenvoudige buitenplaats waarvan de indeling nog herinnert aan hofstedes: een asymmetrische geveldindeling en een opkamer met kelder aan de rechterzijde. In de 18e eeuw was op het terrein een koperkatoendrukkerij gevestigd. Hier werd sits, ook wel chintz, nagemaakt. Deze bedrukte katoenen stoffen werden aanvankelijk met VOC-schepen vanuit India mee naar de Republiek der Nederlanden genomen en gebruikt voor luxueus woningtextiel (bedgordijnen, spreien, tafel- en vloerkleden e.d.) en later voor kleding. Om deze stof na te maken werden tientallen katoendrukkerijen gesticht, zo ook hier in Vreeland. 

In 2001 is het terrein van 1 ha uitgebreid tot 8 ha. De eigenaren, tuinarchitect en tuinbaas, hebben een moderne uitbreiding naar oud principe gerealiseerd, geheel in het teken van natuurontwikkeling. Het huis is in 250 jaar 29 keer verkocht geweest. De huidige familie woont hier het langst: sinds 1956. Een deel van het park is openbaar toegankelijk.